Hayat Hikayesi

Daha doğmadan ismim düşünülürdü bu sokaklarda
Herkes birbirine sorardı acaba adı ne olsa
Bir isim bulmuşlardı bir kaç zamandan sonra
Doğmuştum artık ben hayat koymuşlardı adıma

Küçücüktüm yürümeyi bilmezken bu yollarda
Elimden tutarlardı düşe kalka gittiğim zamanlarda
Bir canım yansa herkesin yanardı aynı anda
Büyüttüler beni şimdi yürüyorum büyüdüğüm sokaklarda

Okula başladım A demeyi öğrendim ilk anlarımda
Sonraları arkadaş olmuştu kelimeler dağarcığımda
Çok şey öğrendim bu yaşıma kadar her defasında
Dersimi almıştım ismim gibi hayat okullarında

Şimdi sıra iş zamanı öğretmen oldum bir okulda
Öğrendiklerimi anlatırım küçücük çocuklara
Ben de o yollardan geçtim bunu unutmam asla
Eğitim şart tabi her insan için nasıl olsa

Biri geldi aşığım diye gönül kapılarıma
Geri çevirmedim bende de vardı aynı kıpırdanma
Sevgili olduk şimdi and içtik ayrılmamaya
Sonunda oturmuştuk evlilik sandalına

Bir çocuk istiyordum ismi hazırdı aklımda
Kız olursa bahar erkek olursa bora
Çocukta oldu hayatın güzel anlarında
İsmini bahar koydum kız olmuştu anlarsınız ya

Kızıma hayatı öğrettim öğrendi aklı kararınca
Bir devri kapattım yeni bir devir açtım onunla
Artık sadece beklemek kalır bana sonunda
Doğacak torunlarımı da alırım umarım kucağıma

Son olarak hayat bir derstir sakın unutma
Ellerin titresede bazen bırak sen aldırma
Yaşa doyasıya günlerini son anlarında
Saygılı ve sevgili ol incitme kimseyi daima

ne kadar güzel anlatmışsınız hayatı..